• Pobieranie próbek do oznaczenia stężenia pyłu (niskie i średnie),
• Pomiar stężenia i strumienia masy pyłu w gazach odlotowych metodą grawimetryczną,
• Pomiar strumienia objętości gazów metodą spiętrzającą,
• Prędkość gazów odlotowych metodą spiętrzenia i anemometryczną.

Pomiary wykonywane są zgodnie z następującymi normami:

• PN-Z-04030-7:1994 „Pomiar stężeń i strumienia masy pyłu w gazach odlotowych metodą grawimetryczną.”
• PN-EN 13284-1:2018-02 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczenie masowego stężenia pyłu w zakresie niskich wartości. Cześć I : Manualna metoda grawimetryczna.”
• Procedura badawcza PB/01/05:20.05.2024 ,,Pobór próbek do oznaczania stężenia pyłu PM10 i PM2,5.” 

• Pobieranie próbek gazowych do oznaczenia stężenia I emisji HCl, oznaczanie stężenia HCl metodą spektrofotometryczną

Pomiary wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 1911:2011 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczanie stężenia masowego chlorków gazowych wyrażonych jako HCl. Standardowa metoda odniesienia”.

• Pobieranie próbek gazowych do oznaczenia stężenia i emisji HF, oznaczanie HF metodą elektrody jonoselektywnej

Pomiary i analizę chemiczną HF wykonuje się zgodnie z normą:

• ISO 15713:2006 – Stationary source emissions – Sampling and determination of  gaseuous fluride content” (tł. pl: ,,Emisje ze źródeł stacjonarnych — Pobieranie próbek i oznaczanie zawartości fluorków gazowych”)
• CEN/TS 17340:2020-09 Stationary Source Emissions – Determination of mass concetration of fluorinated compounds expressed as HF – standard reference method” (tł. pl: ,, Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia masowego związków fluorowanych wyrażanych jako HF – standardowa metoda referencyjna”)

• Pobieranie próbek do oznaczenia masowego stężenia PCDD, PCDF , dioksynopodobnych PCB i bromowanych związków opóźniających zapłon w gazach odlotowych metodą filtracji i kondensacji.

Pomiar wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 1948-1:2006 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczenie stężenia masowego PCDD i PCDF oraz PCB typu dioksyn. Część 1 : Pobieranie próbek PCDD i PCDF.”
• PN-EN 1948-4+A1:2014-03 ,,Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia masowego PCDD/PCDF i dioksyno-podobnych PCB — Część 4: Pobieranie próbek i analiza dioksyno-podobnych PCB.”
• Procedura badawcza PB/03/01:19.02.2024 ,,Pobór próbek do oznaczania masowego stężenia bromowanych związków opóźniających zapłon.”

• Pomiar stężenia masowego całkowitego gazowego węgla organicznego metodą ciągłej detekcji płomieniowo – jonizacyjnej (FID).
• Pomiar strumienia lotnych związków organicznych.

Pomiary wykonuje się zgodnie z następującymi normami:

• PN-EN 12619:2013-05 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczenie stężenia masowego ogólnego gazowego węgla organicznego. Metoda ciągłego pomiaru z detekcją płomieniowo-jonizacyjną.”

• Pobieranie próbek do oznaczenia masowego stężenia metali : As, Cd, Cr, Co, Cu, Sn, Zn, Mn, Ni, Pb Sb, TI, V, Hg w gazach odlotowych na podstawie analiz zawartości metali w pyle i odpowiednim roztworze absorpcyjnym.

Pomiary wykonujemy :

• dla Hg zgodnie z normą PN-EN 13211+AC:2006 „Jakość powietrza. Emisja ze źródeł stacjonarnych. Manualna metoda oznaczania rtęci ogólnej.”,
• dla As, Cd, Co, Cu, Mn, Ni, Pb, Sb, Tl i V zgodnie z normą PN-EN 14385:2005 „Emisja ze źródeł stacjonarnych -Oznaczenie ogólnej emisji As, Cd, Co, Cu, Mn, Ni, Pb, Sb, Tl i V.”,
• dla Sn i Zn zgodnie z procedurą badawczą PB/05/05:10.05.2023 „Pobieranie próbek do oznaczania masowego stężenia metali: Sn i Zn.”

Pomiary stężeń i emisji gazów nieorganicznych w zakresie:

• CO₂ – metodą spektrometrii w podczerwieni z transmisją Furiera (FTIR),
• CO – metodą spektrometrii w podczerwieni z transmisją Furiera (FTIR) i metodą niedyspersyjnej spektrometrii w podczerwieni (NDIR),
• NO₂, NO – metodą spektrometrii w podczerwieni z transmisją Furiera (FTIR),
• NO_x, NO – metodą chemiluminescencyjną i metodą spektrometrii w podczerwieni z transmisją Furiera (FTIR),,
• SO₂ – metodą toronową i metodą spektrometrii w podczerwieni z transmisją Furiera (FTIR),
• O₂ – metodą celi cyrkonowej, elektrochemiczną i paramagnetyczną.
• H₂O – metodą kondensacyjną

Pomiary wykonujemy zgodnie z następującymi normami:

• PN-ISO-10396:2001 (*) „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Pobieranie próbek do automatycznego pomiaru stężenia składników gazowych.”,
• PN-EN 15058:2017 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczenie stężenia masowego tlenku węgla (CO). Metoda referencyjna: spektrometria niedyspersyjna w podczerwieni.”,
• PN-EN 14792:2017 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczanie stężenia masowego tlenków azotu (NO_x) – Metoda referencyjna: chemiluminescencyjna.”
• PN-EN 14790:2017 ,,Stacjonarne źródła emisji — Oznaczanie pary wodnej w przewodach kominowych”
• PN-EN 14789:2017 ,, Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia objetościowego tlenu – Standardowa metoda odniesienia: Paramagnetyzm”
• PN-EN 14791:2017-04 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczenie
  stężenia masowego tlenku siarki. Metoda referencyjna.”

• Pobieranie próbek do oznaczenia stężeń masowych indywidualnych gazowych związków organicznych. Metoda z zastosowaniem węgla aktywnego Określenie strumienia masy indywidualnych gazowych związków organicznych

Pomiary wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 13649:2005 (*) bez pkt. 7 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczenie stężenia masowego indywidualnych gazowych związków organicznych. Metoda z zastosowaniem węgla aktywnego i desorpcji rozpuszczalnikiem.”

• Pobieranie próbek gazów odlotowych do oznaczania stężenia związków organicznych – metoda aspiracyjna z zastosowaniem adsorbentów i roztworów pochłaniających

Pomiary wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-Z-04008-4:1999 – „Pobieranie próbek gazów odlotowych (emisja) o parametrach zbliżonych do powietrza i ich przygotowanie do analizy metodą chromatografii gazowej.”

Do oznaczenia indywidualnych związków organicznych prosimy o kontakt, w celu określenia czy jesteśmy w stanie je oznaczyć.

(*) norma wycofana przez PKN; dalej stosowana w LBŚ

Pobór prób gazowych w celu określenia stężenia i emisji amoniaku i metanu (NH₃ i CH₄) metodą absorpcji promieniowania IR oraz określenia strumienia masy NH₃ i CH₄:

• Procedurą badawcza PB/09/07:10.05.2023 „Oznaczenie zawartości NH₃ i CH₄” oparta na normie: PN-EN 10396:2001(*) „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Pobieranie próbek do automatycznego pomiaru stężenia składników gazowych.”

•  PN-EN ISO 21877:2020-03 ,,Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia amoniaku – Metoda manualna.”

Wykonujemy pomiary skuteczności odpylania urządzeń oczyszczających gazy odlotowe metodą grawimetryczną zgodnie z normami:

• PN-Z-04030-7:1994 „Badanie zawartości pyłu. Pomiar stężenia i strumienia masy pyłu w gazach odlotowych metodą grawimetryczną.”

• PN-87/M-34129 (*) Metoda A „Odpylacze kotłowe. Wymiana i badania montażowe i odbiorcze.”