Rozrzut wskazań AMS typu ekstrakcyjnego i in situ. Metoda porównań równoległych.

Pomiary i obliczenia wykonywane są zgodnie z normą:

• PN-EN 14181:2015-2 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Zapewnienie jakości automatycznych systemów pomiarowych.”.

Norma ta ma zastosowanie dla ustalenia poziomów zapewnienia jakości (QAL 2) dla automatycznych systemów pomiarowych (AMS) zainstalowanych w zakładach przemysłowych dla określenia parametrów spalin lub gazów odlotowych. Określa sposoby postępowania podczas wykonywania pomiarów równoległych dla dwóch poziomów zapewnienia jakości:

• QAL 2 dot. kalibracji systemów AMS oraz wyznaczenia zmienności wartości uzyskanych przez system AMS, jak również wykazania przydatności systemu AMS po jego instalacji;
• AST dla rocznej kontroli sprawności systemu AMS w celu określenia poprawności funkcjonowania.

• Pobieranie próbek do oznaczenia stężenia pyłu,
• Pomiar stężenia i strumienia masy pyłu w gazach odlotowych metodą grawimetryczną,
• Prędkość gazów odlotowych metodą spiętrzania i anemometryczną.

Pomiary i analizę chemiczną wykonywane są zgodnie normami:

• PN-EN 13284-1:2007 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczenie masowego stężenia pyłu w zakresie niskich wartości. Cześć I : Manualna metoda grawimetryczna.”

Pobieranie próbek do oznaczenia stężenia CO₂ w gazach odlotowych metodą spektrometrii w podczerwieni z transmisją Furiera (FTIR)

Pomiary i analizę chemiczną wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-ISO-10396:2001 (*) „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Pobieranie próbek do automatycznego pomiaru stężenia składników gazowych.”

Pobieranie p

Pobieranie próbek do oznaczenia stężenia O₂ w gazach odlotowych metodą paramagnetyczną

Pomiary i analizę chemiczną wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 14789:2017 „Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia objętościowego tlenu (O₂) – Metoda referencyjna – Paramagnetyzm”.

Pobieranie próbek do oznaczenia stężenia CO w gazach odlotowych metodą niedyspersyjnej spektrometrii w podczerwieni (NDIR)

Pomiary i analizę chemiczną wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 15058:2017 ″Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczanie stężenia masowego tlenku węgla (CO). Metoda referencyjna: spektrometria niedyspersyjna w podczerwieni.”

Pomiary stężenia tlenków azotu wykonywane są zgodnie z następującymi normami:

Pomiary i analizę chemiczną NO, NO2 wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-ISO 10396:2001 (*) ,,Emisja ze źródeł stacjonarnych. Pobieranie próbek do

automatycznego pomiaru stężenia składników gazowych.”

lub

Pomiary i analizę chemiczną NOx, NO wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 14792:2017 ,,Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia masowego

tlenków azotu (NOx). Metoda referencyjna: chemiluminescencja”

(*) norma wycofana przez PKN; dalej stosowana w LBŚ

Pobieranie próbek do oznaczenia stężenia SO₂ w gazach odlotowych metodą toronową.

Pomiary i analizę chemiczną wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 14791:2017-04 „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczenie stężenia masowego tlenku siarki. Metoda referencyjna.”.

Pomiary i analizę chemiczną wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 12619:2013-5 „Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczenie  stężenia masowego ogólnego gazowego węgla organicznego – Metoda ciągłego pomiaru z detekcją płomieniowo- jonizacyjną.”.

Pomiary i analizę chemiczną wykonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 1911:2011„ „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Oznaczanie stężenia masowego chlorków gazowych wyrażonych jako HCl. Standardowa metoda odniesienia”.

Pomiary i analizę chemiczną HF wykonuje się zgodnie z normą :

• ISO 15713:2006 – „Stationary source emissions – Sampling and determination of gaseuous fluride content” (tł. pl: ,,Emisje ze źródeł stacjonarnych — Pobieranie próbek i oznaczanie zawartości fluorków gazowych”)
•  CEN/TS 17340:2020-09 Stationary Source Emissions – Determination of mass concetration of fluorinated compounds expressed as HF – standard reference method” (tł. pl: ,, Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia masowego związków fluorowanych wyrażanych jako HF – standardowa metoda referencyjna”)

Pobieranie próbek gazowych do oznaczenia stężenia wody (H2O) metodą kondensacyjną

Pomiary i analizę chemiczną dokonuje się zgodnie z normą:

• PN-EN 14790:2017 – „Stacjonarne źródła emisji – Oznaczanie pary wodnej w przewodach kominowych”.

Pobór prób gazowych w celu określenia stężenia amoniaku NH₃ metodą absorpcji promieniowania IR oraz określenia strumienia masy NH₃

• PN-EN 10396:2001(*) „Emisja ze źródeł stacjonarnych. Pobieranie próbek do automatycznego pomiaru stężenia składników gazowych.”

•  PN-EN ISO 21877:2020-03 ,,Emisja ze źródeł stacjonarnych – Oznaczanie stężenia amoniaku – Metoda manualna.”

• PN-EN 13211+AC:2006 „Jakość powietrza. Emisja ze źródeł stacjonarnych. Manualna metoda oznaczania rtęci ogólnej.”